Het belangrijke en minder urgente kwadrant
Het grootste deel van de belofte die ik mijzelf van de zomer heb gedaan en waarover je kunt lezen in mijn vorige blog, ben ik nagekomen. Met als een wonderbaarlijk gevolg dat er van alles qua werk op mijn pad komt, mijn dagen voller zijn en ik weer eens ouderwets “druk” ben. En waardoor ik deze blogpost later schrijf dan anders.
Blijkbaar vind ik druk zijn fijn. Ik voel mij namelijk lekker tevreden. Ik doe mooie en leuke dingen. Ontmoet mooie mensen. En ik draag bij aan impactvolle veranderingen. En toch blijf ik zitten met een zekere onrust. Want ik wil het ondernemen verder ontdekken. Alleen, hoe combineer ik dat dan met de projecten en opdrachten die voor nu zinvol zijn? Dat zou ik toch uitzoeken? Dat was dat dus het meest ingewikkelde deel van de belofte aan mijzelf. En ik heb nog geen oplossing. Wel inzichten.
Reflecterend kwam ik weer terug bij het besef dat het voor de korte termijn fijn voelt mijn dag te vullen met urgente acties. Je kent het wel, mail wegwerken. Of ingaan op het drinken van een kop koffie om bij te praten. Of een voorstel schrijven omdat de deadline nadert. Oftewel de kolom die urgent heet in de beroemde prioriteitenmatrix. Sommige van die werkzaamheden vallen dan in het kwadrant belangrijk, zoals zo’n voorstel. En de meesten zijn eigenlijk onbelangrijk. Zoals het reageren op veel van de mails. Of het lezen van allerlei artikelen en het rommelen op Facebook. Vaak raak ik dan langzaamaan geïrriteerd en weet ik dat ik wegloop voor dat wat er echt toe doet en dat in het minder urgente en toch o-zo belangrijke kwadrant huist.
Hé, waar herken ik dat ook alweer van? Bij organisaties zie ik vaak hetzelfde. Door te leven in de waan van dag en geleefd te worden door de verleiding van urgentie wordt de lange termijn veelal op de lange baan wordt geschoven. En bij de snelheid van de ontwikkelingen van deze tijd loop je dan het risico ineens wakker te worden geschud. En dat is een ingewikkeld fenomeen. Want zelfs zonder de ongeschreven regels van een grote organisatie blijf ik het doen. Help.
Daarentegen ben ik mij wel bewust van de gevolgen, als ik blijf weglopen voor dat wat ik echt belangrijk vind. Ik luister dan onvoldoende naar mijn hart en geef bovendien geen invulling aan het waarom ik begonnen ben met RabbleInc. Want ik voel, als ik bezig ben met die grote ambitieuze droom, een enorme blijheid en energie.
Om deze gewoonte te doorbreken zal ik gedisciplineerd ruimte moeten maken. Door de dingen waar ik instant gelukkig van word, en die urgent en belangrijk zijn, te combineren met de dingen waar ik dolgelukkig van word. Eigenlijk net als met het werken aan mijn conditie. Discipline en doorzettingsvermogen totdat er een nieuwe gewoonte is ontstaan.