Iedereen
In mijn vorige blog schreef ik over mijn hervonden interesse in het nut (en onnut) van data. Eenmaal bezig merkte ik dat daar heel wat over te schrijven was. Te veel voor die ene post. En dus creëerde ik in de laatste alinea de cliffhanger ‘iedereen’.
In relatie tot het behalen van de SDGs (Sustainable Development Goals) is het woord ‘iedereen’ essentieel. Allereerst gaan die ambitieuze doelstellingen over iedereen en daarnaast zijn ze alleen te verwezenlijken als iedereen eraan meewerkt. Daarbij is de rol van de private sector een cruciale. Wanneer bedrijven dicht op hun kernprocessen impact hebben op een of meerdere van die doelen, en als ze daarvoor erkenning krijgen (c.q. erop gewezen worden als ze het nalaten), dan zouden we in 2030 wel eens verbaasd kunnen staan.
De vraag is alleen waar ligt welke verantwoordelijkheid? Hoe creëren we geaccepteerde inzichten over wie wat moet doen en wie wat moet laten? Inzichten om het juiste gesprek te kunnen voeren met elkaar. Voorbij oordelen en meningen. Ha, daar heb je dus het linkje met de data waarover ik eerder schreef in “over roze koeken”.
Er is onnoemelijk veel data beschikbaar, omgezet naar informatie en kennis. Door de interactie tussen mens en technologie wordt dat alleen maar meer. Er zijn meren vol (on)gestructureerde data. Doelbewust gecreëerde data en onbewust gecreëerde. In beide gevallen is het woord iedereen een fikse uitdaging.
Laat ik beginnen met het doelbewuste deel. Ik hoop dat je je realiseert dat veel van de informatie die je tot je krijgt, leest of zoekt, je eigen meningen en denkbeelden bevestigen. Op basis van je online zoekgedrag, krijg je informatie en nieuws voorgeschoteld in lijn met je voorkeuren. Bij sociale media zijn het je relaties, connecties en vrienden die informatie delen en de berichten die je leuk vindt, zijn weer van invloed op de berichten die bovenaan je tijdslijn komen. Ook bij onderzoek zien we vaak dat er een hypothese bevestigd wordt. Als je dus behoefte hebt aan zorgvuldige en brede beeldvorming, dan is het belangrijk te weten dat jij moeite moet doen om voorbij je eigen oculair te kijken.
Daarnaast is er de data die we onbewust creëren en waarvan we de waarde tegenwoordig vaak hangen onder de noemer Internet of Things (IoT). Die data geeft ons inzicht in ons handelen en geeft ons de mogelijkheid technologie voor ons te laten werken. Neem bijvoorbeeld steden waar het aan- en uitgaan van straatverlichting, via de signalen van smartphones, gekoppeld kan worden aan de beweging van mensen. Wat zowel de veiligheid als het milieu ten goede komt.
In beide gevallen is het uitdagend iedereen te betrekken bij het verkrijgen van inzichten. Enerzijds omdat we ons er bewust van moeten zijn en anderzijds omdat een flink aantal mensen geen toegang heeft tot de mogelijkheden die wij heel vanzelfsprekend zijn gaan vinden. Stel je nou eens voor dat we toegang hebben tot de data, informatie, kennis, meningen en de wijsheid van 4.6 miljard mensen die nu nog uitgesloten zijn. (En graag anders dan dat we weten dat ze van roze koeken houden). Het is mijn overtuiging dat dat soort van ‘iedereen’ nodig is om de 17 doelstellingen – opgesteld door de Verenigde Naties – te halen in 2030. En dat is waar we ons bij Index Initiative hard voor maken.